Elinor Bouvy-Berends behaalde in 1968 het tandartsdiploma aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Van 1974 tot 1997 was zij verbonden aan een Instelling voor mensen met een verstandelijke beperking Craeyenburch, nu IPSE/De Bruggen in Nootdorp. In 1988 stond zij in Rotterdam aan de wieg van de stichting Bijter, een instelling voor Bijzondere Tandheelkunde, daarmee vooruitlopend op de Regeling Bijzondere tandheelkunde van 1990. Samen met het Instituut voor Anesthesiologie van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam heeft zij vanaf 1989 de anesthesiezorg buiten het ziekenhuis, op de eigen behandellocatie, vorm gegeven. Tot 2005 heeft zij als tandarts-coördinator deel uitgemaakt van de directie van stichting Bijter.
In de periode 2001-2008 verzorgde zij op de Radboud Universiteit Nijmegen het keuzeblok gehandicaptenzorg en moeilijk behandelbare kinderen. Elinor Bouvy was onder meer voorzitter van de Vereniging tot Bevordering der Tandheelkundige Gezondheidszorg (VBTGG). Zij was oprichtingslid van COBIJT in 1988. In 1993 werd zij de eerste vrouwelijke voorzitter van het Nederlandsch Tandheelkundig Genootschap.
Zij heeft haar bijdrage geleverd aan de organisatie van de bijzondere tandheelkunde en was betrokken bij het onderwijs op het gebied van pijnbeleid, (lachgas)sedatie en anesthesie voor bijzondere zorggroepen. Recent was zij gastredacteur van de november-editie van het Nederlands Tijdschrift voor Tandheelkunde met als thema: vrouwen in de tandheelkunde. Sinds 2016 is zij voorzitter van een patiëntenorganisatie van de extreem zeldzame aandoening fibrodysplasia ossificans progressiva, FOP-stichting Nederland.
